منتظر هیچ دستی در هیچ جای این دنیا نباش؛
اشکهایت را با دست های خودت پاک کن،
که همه رهگذرند!
فربد
چای داغی که دلم بود به دستت دادم
آنقدر سرد شدم از دهنت افتادم
م.اخلاقی
بعضی ها خیلی فقیرند،
تنها دارایی شان فقط پول است!
ابراهیم خلیلی
دکتر شریعتی:
مرا گشایش چندین دریچه کافی نیست
هزار عرصه برای پریدنم تنگ است
م.جمشیدی
به دوست داشتن مشغولم،
همانند سربازی که سالهاست در مقرّی متروکه،
بی خبر از اتمام جنگ
نگهبانی می دهد!!!
نیروانا
عاشق تر از همه ی ما موش کوری است که زیبایی جفتش را چشم بسته باور دارد!
میرزا جانی
دوستی برگ گلی نیست که بر باد رود
تشنه را آب محال است که از یاد رود
علیرضا وادیزاده
همه انسانها در دوره های مختلف زندگی شان دوستانی دارند که منحصر به همان دوره است. اما آدم های خوش اقبال دوستانی دارندکه در تمام دوره های زندگی با آنها می مانند!!!
قیصر بهرامی
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست
شاعر: فاضل نظر
فرستنده: گلپسر
فرشته ها همیشه وجود دارند،
اما بعضی وقت ها چون بال ندارند بهشون می گیم دوست!
تقدیم به فرشته بی بالی که، به دوستی اش می بالم!
رامین صفیان
آدم ها را از روی عکس هایشان نشناسید...
آدم ها،
از بی حوصلگی هایشان؛
از خستگی هایشان،
از دلتنگی هایشان،
از غصه هایشان، عکس نمی گیرند!
نیروانا
مردم کشورم دلشان تنگ توست، خدای من!
باور نمی کنی؟
قبرها را پیش خرید می کنند، قبل از مرگ!
مگر اینکه برفی بیایدتا بتوانیم « آدم» بسازیم!
نیروانا جم
دستاتو خالی کن از سنگریزه ها
تا بتونی الماس برداری...
نیروانا جم
دکتر شریعتی:
خداوند عارفی عاشق می خواهد نه مشتری بهشت!
میرزاجانی
از میان کسانی که برای دعای باران به تپه ها می روند، تنها کسانی که چتر با خود می برند به کارشان ایمان دارند!!!
فربد
درخت کامیابی تنها زمانی به بار می نشیند و میوه می دهد که بذر آن را بکاری و نهالش را پرورش دهی و آن را از آفت ها و عوامل مزاحم دور نگه داری.
فربد
سکوت می کنم و عشق در دلم جاریست
که این عجیب ترین نوع خویشتن داریست
پیدا کردن کسی که بهت بگه« دوستت دارم» سخت نیست...
پیدا کردن کسی که بهت ثابت کنه دوستت داره سخته!!!
نیروانا جم
تک درختی که به تنهایی بر لبه ی پرتگاهی رشد می کند؛ ثابت می کند که
« قبیله یعنی یه نفر...»
نیروانا جم
می گویند: برای کلبه ی کوچک خمسایه ت چراغی آرزو کن، قطعاً حوالی خانه ی تو نیز روشن می شود.
من خورشید را برای خانه ی دلت آرزو می می کنم تا هم گرم باشد هم سرشار از روشنایی!!!
فربد
زندگی به من آموخت؛ آدمها نه دروغ می گویند و نه زیر حرفشان می زنند. اگر چیزی می گویند صرفاً بیان احساساتشان در همان لحظه است. پس نباید رویش حساب باز کرد!
نیروانا
در سرزمینی زندگی می کنیم که مردمانش با روزهای تقویمش می خندند و گریه می کنند.
نیروانا
گاهی وقت ها دادن یک شانس دوباره به کسی، مثل دادن گلوله ی اضافیست. برای اینکه بار اول نتوانسته تو را خوب هدف بگیرد.
نیروانا
خدای من!
من اگر بد کنم، تو را بنده بسیار است.
اما تو اگر مدارا نکنی، مرا خدای دیگری کجاست؟!
فربد
دوری کن از کسی که تو را غرق درد دید؛
اما به خنده گفت که« بیمار نیستی.»
محمد بوتیماز
گریه امان نمی دهد این روزها مرا
محتاج شانه های توام، بیشتر بمان
من گریه می کنم، تو برایم غزل بخوان
فرستنده: مجید خادم
شاعر: محمدجلیل مظفری